کد مطلب:231789
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:279
حدیث 37
عن عبدالله بن الصلت، عن رجل من اهل بلخ، قال كنت مع الرضا علیه السلام فی سفره الی خراسان، فدعا یوما بمائدة له، فجمع علیها موالیه من السودان و غیرهم، فقلت جعلت فداك، لو عزلت لهؤلاء مائدة فقال: مه! ان الرب تبارك و تعالی واحد و الأم واحدة و الأب واحد، و الجزاء بالاعمال.
[ صفحه 97]
عبدالله بن صلت از یكی از اهالی بلخ نقل قول می كند، كه من در مسافرت امام علیه السلام به خراسان ملازم بودم. در یكی از روزها حضرت به سفره ای كه برای ایشان تدارك دیده بودند دعوت شدند. در این هنگام حضرت تمامی غلامان سودانی و غیر آنان را بر سر سفره با خود جمع كردند. [راوی می گوید:] گفتم جانم به فدای شما، كاش شما بر سفره ی طعام از اینان كناره می گرفتید.
آن حضرت فرمود: ساكت باش! پروردگار تبارك و تعالی یكی است، و مادر یكی و پدر یكی و پاداش به سبب اعمال است. [1] .
[ صفحه 98]
[1] به يادداشتهاي پايان كتاب مراجعه شود.